Bij deze klassieke Mercedes-Benz van de 126-serie maakt de waterpomp knarsende, klikkende geluiden en lekt al heel lang, dus ik laat u de uitwisseling zien met dit nogal ingewikkelde voorbeeld. Bij andere modellen… kan het eigenlijk alleen maar makkelijker.
Inhoudsopgave
Waar hebben we het eigenlijk over?
Waterpompen, ook wel koelvloeistofpompen genoemd, gaan uiteindelijk kapot. Ze zitten op het motorblok en draaien vrij snel, meestal aangedreven door een riem. Ze scheppen koelwater rond de motor en uit de motor via de radiator en terug. Altijd in een kring. Wanneer hun lagers versleten zijn, loopt de kleurrijke bouillon min of meer onaangekondigd op. Dit kan geleidelijk gebeuren, maar het kan ook snel en volledig gebeuren.
Vrienden en reserveonderdelen
U kunt zonder problemen reserveonderdelen krijgen voor deze S-Klasse gebouwd van 1979 tot 1991. Voor de waterpomp vind ik 15 verschillende aanbiedingen en neem er een die mij op de forums werd aanbevolen. Ook is er een nieuwe thermostaat en een metalen kap, de originele is van kunststof. Ik heb steun van mijn maatje Lars, samen werkt het gewoon beter.
Welke hulpmiddelen hebben we nodig?
Er kunnen voertuigtypen zijn waarvoor speciaal gereedschap nodig is om de koelvloeistofpomp te vervangen. Normaal gesproken is echter een goed gesorteerde rateldoos met veel verlengstukken en scharnieren, één of twee hefbomen (koevoeten) en een opvangbak voor het oude water voldoende.
Ondanks veel ruimte in de motorruimte rondom de in lengterichting gemonteerde zescilinder M 103 in lijn, verwijderen we de koeler. Koelwater eruit (en opvangen), dan de slangen aan de boven- en onderkant eraf. Aanvoerleidingen naar de oliekoeler van de automatische transmissie aan de boven- en onderkant – en het compacte honingraatgaas kan eruit worden getild.
Ontdekken en ontspannen
Doorgaan. De één houdt de vleugels vast, de ander scheurt bij de binnenzeskant – en de grote viskeuze ventilator is eruit. Aan de voorkant zien we de klitten van de V-riem met alternator , waterpomp, servopomp, spanrol en spanpoelie. Hier kan het maken van een foto later duidelijkheid verschaffen bij het monteren en hoeft u niet met vette vingers op internet te zoeken naar de juiste bandroute. Ook de riemschijven van de stuurbekrachtigingspomp en waterpomp moeten verwijderd worden en daaronder kunt u dan bij de schroeven van de kleine spanrol. Opluchting.
Maak nu dus de geribde riem over de spanrol en de demper van bovenaf los. De alternator moet ook op één schroef na worden losgemaakt en wordt losgemaakt na het verwijderen van de tweede schroef. Wat eindelijk de riem ontspant.
Alle dingen die opgelost moeten worden
De nieuwe waterpomp is klaar, de vier gaten voor de schroeven voorspelden niet veel goeds. Één van de voorste schroeven is alleen toegankelijk na het losdraaien van de poelie van de stuurbekrachtigingspomp. En één van ons moet twee keer een onderarm breken voordat hij bij de twee achterste schroeven kan.
Gladde katrollen zonder enige groef zijn de late wraak van de ingenieurs op de doe-het-zelvers. Twee schroeven kunnen worden losgedraaid door Lars die de derde met de ratel vasthoudt. We counteren weer één van de losgedraaide schroeven en halen de derde, koppig los. Maar nu zit de andere weer stevig. Maar met een koevoet en een paar vloeken brengen we zelfs de laatste schroef op de knieën.
Omdat we nu echt in de flow zitten gaan we het counter and release game weer spelen met de riemschijf van de oude waterpomp. Met een ingebouwde koeler zou ik al lang gek zijn geworden. Ik zie het nut ervan in om de tijd te nemen om alles wat in de weg staat te demonteren. Slechts drie kleine schroeven houden de luchtfilterkast vast, dan zijn de motorruimte en de stroomverdeler aan de bovenkant open. De bouten van de stuurbekrachtigingspomp zijn los en de pomp, nog steeds aangesloten, is opzij vastgebonden met een kabelbinder.
U kunt NOOIT bij de laatste schroef komen!
U kunt nu de waterpomp zien! Deze zit aan de zijkant van het motorblok en is bevestigd met vier schroeven – een binnenzeskant en drie normale schroeven. Niet omdat er bij de laatste wijziging (als die ooit heeft plaatsgevonden) een schroef verloren is gegaan en is vervangen door wat er op dat moment was, maar omdat het zo hoort. Om welke reden dan ook. Ik heb het opgezocht.
De vierde en laatste schroef is met een zaklamp te zien achter het inlaatspruitstuk. Maar dat is alles, hier doet de kleine ratel met twee verlengstukken en een scharnier het werk als u hem door twee ribben op het inlaatspruitstuk steekt. Laat nu gewoon niets vallen. De schroef is… los en eruit! JA! Er ontstaat een lichte feeststemming. De slang naar de radiateur schuift eraf en de slang naar het motorblok kan eenvoudig worden losgenomen.
De oude waterpomp is eruit!
Rinkel, rinkel, klik, klik en de zieke koelvloeistofpomp van de oude S-Klasse is verwijderd! Ha! Wat nu leest als de bekentenis van het leven van een chirurg duurde ongeveer twee uur, inclusief de leercurve. Als u vanaf het begin weet waar u de ratels moet plaatsen, kunt u het waarschijnlijk in de helft van de tijd doen. Bij andere voertuigen zit de koelvloeistofpomp gewoon aan de voorkant van de motor en kan deze in 15 minuten worden verwijderd. Bij anderen bevindt het zich onder een afdekking en wordt aangedreven door de tandriem – hier moeten verdere stappen worden overwogen.
Zoals gebruikelijk is installeren het tegenovergestelde van verwijderen. Na het vette werk met bouten en moeren in de diepten van de motorruimte, komt nu de freestyle: check en start. De waterslangen zitten erop, de luchtfilterkast ook. De geribde riem ligt weer op zijn rollen en gespannen over de alternator. De viskeuze ventilator zit op het krukaswiel en de koeler hangt aan al zijn inlaten en uitlaten. Volgende: gedestilleerd water en blauwe koelvloeistof G48. Nog niet de juiste hoeveelheid, ik moet het systeem toch nog een paar keer doorspoelen. Let op: zuiver water zonder toevoegingen kan de pomp beschadigen.
Nazorg
Heeft u nog ergens gereedschap liggen? Liggen er nog moeren en schroeven los? Nee? Ontsteking aan, de brandstofpomp bouwt druk op. WIWIWI BROMM brengt de zes-in-lijn omhoog. En valt dan in rust. Het jammerende, knarsende geluid van de pomp is weg en heeft plaats gemaakt voor een tevreden gezoem! Hij loopt! Na een korte tijd gaat het SCHLUUURFFFF en de openingsthermostaat zuigt het koelwater uit het expansievat in het circuit. Ik kantel tot het waterniveau gelijk blijft. En blijf doorgaan.
Niets sist, niets morst, alles is strak en wordt gecirculeerd. Ja, high five! Afhankelijk van het model kan het tot vijf uur duren voordat alle afdichtingen zijn uitgezakt en dicht zijn. Maar is het geen geweldige ervaring om iets te hebben opgelost waarvan iedereen zegt dat het een vreselijke puinhoop is? En werkt het dan ook nog? Ik ga in de oude, stevige S-Klasse zitten en laat hem de oprit weer de binnenplaats op rollen.
zandman
